Colico. - Urgnano

Onze reisgids (Benjaminse) gaat vanaf nu verschillende routes beschrijven, dit betekent dat we moeten kiezen. Tijdens het ontbijt hebben we besloten om niet via het centrum van Bergamo te reizen. Volgens de gids is er veel chaos in het verkeer voordat je Bergamo binnen bent. Vanmorgen ging de reis verder langs het Comomeer. Mooie dorpen aan de rand van het meer tegen de bergen opgebouwd. Met olijfbomen en oleanders langs de weg. Blijft bijzonder, een dag nadat we in de sneeuw stonden en dat met de fiets. Straten roken vaak naar lindebloesem (zoals bij het kapelletje in IJzeren). Soms ging het door tunnels die aan de zijkanten open waren en vol plassen water stonden. Net als bij ons in het weekend, kruipt half Italie op de racefiets. We staken het Comomeer met het veerpont over van Varenna naar Bellagio. We spraken met een brabants koppel, die met de fiets naar Praag waren geweest. Kwamen door 2 tunnels van 2200 en 1600 meter. Ook een bijzondere ervaring op de fiets. Na de stad Lecco kwam er een fietspad dat al snel onverhard werd, het meer ging over in de rivier de Adda. Tientallen kilometers was de weg onverhard, een zware dag voor onze fietsen en konten. We aten aardbeienrisotto, rare combinatie, wel lekker. Ook hier is veel regen gevallen, soms stond het fietspad onder water en moesten we omrijden of door het water. Een mountainbiker die ons tegenkwam, reed met een koprol met fiets de rivier in. Langs de rivier enkele mooie oude waterenergie centrales. Toen we bij een van deze centrales gestopt waren, werden we aangesproken door een nederlandse vrouw die al 30 jaar hier woonde, zij was erg enthousiast over de mooie oude binnenstad van Bergamo. Desondanks besloten we om Bergamo te mijden. En fietsten onder Bergamo via de Povlakte door om te stoppen in Urgnano ter hoogte van Milaan. Het gaat nog steeds goed, geen lichamelijk klachten, ook geen spierpijn, al verwacht ik na het gerammel van vandaag wel zadelpijn morgen. Morgen gaan we verder naar Brescia en het Gardameer. Chiou.